Shkaqet e kancerit të Stomakut; Si ta parandaloni dhe trajtoni me mënyra natyrale

Disa statistika kyçe rreth kancerit të stomakut

Kanceri i stomakut mund të prekë çdo pjesë të stomakut. Mosha mesatare e njerëzve kur ata janë diagnostikuar është 69 vjeçare. Rreth 6 në çdo 10 njerëz të diagnostikuar me kancer në stomak janë 65 vjeç ose më të vjetër. Rreziku mesatar që një person të zhvillojë kancerin e stomakut në jetën e tij është rreth 1 në 111. Ky rrezik është më i lartë te meshkujt se sa te femrat, dhe gjithashtu mund të ndikohet nga një numër faktorësh të tjerë. Kanceri i stomakut është shumë më i zakonshëm në vendet më pak të zhvilluara. Ai është një shkak kryesor i vdekjeve nga kanceri në botë.

Shenjat dhe simptomat e kancerit të stomakut

Për fat të keq, fazat fillestare të kancerit të stomakut rrallë herë shkaktojnë simptoma. Kjo është një nga arsyet pse kanceri i stomakut është aq i vështirë për t’u zbuluar herët. Shenjat dhe simptomat e kancerit të stomakut mund të përfshijnë:
• Oreks të dobët
• humbje peshe ose mbipeshë
• dhimbje barku
• siklet të paqartë në bark, zakonisht mbi kërthizë
• një ndjenjë mbushjeje në barkun e sipërm pas ngrënies së një vakti të vogël
• urth ose dispepsi
• të përzierë
• të vjella, me ose pa gjak
• fryrje ose grumbullim lëngjesh në bark
• ulje e numrit të qelizave të kuqe të gjakut (anemi)

Shumica e këtyre simptomave kanë më shumë të ngjarë të shkaktohen nga gjëra të tjera dhe jo nga kanceri, si nga ndonjë virus në stomak ose një ulçer. Ato mund të ndodhin edhe nga llojet e tjera të kancerit.

Cilat janë faktorët e rrezikut për kancerin e stomakut?

Shkencëtarët kanë gjetur disa faktorë të rrezikut që e bëjnë një person më të ngjarë të preket nga kanceri i stomakut. Disa nga këto mund të kontrollohen, por të tjerët jo:

Gjinia; Kanceri i stomakut është më i zakonshëm te meshkujt se sa te femrat.

Mosha;  Ka një rritje të mprehtë në normat e kancerit të stomakut te njerëzit mbi moshën 50 vjeç. Shumica e njerëzve të diagnostikuar me kancer në stomak janë në mes të 60-ve dhe në fund të 80-ve.

Gjeografia; Në rang botëror, kanceri i stomakut është më i zakonshëm në Japoni, Kinë, Evropë Jugore dhe Lindore, dhe Amerikë Jugore dhe Qendrore. Kjo sëmundje është më pak e zakonshme në pjesën veriore dhe perëndimore të Afrikës, Azisë Qendrore dhe Jugore, dhe në Amerikën e Veriut.

Infeksioni i Helicobacter pylori; Infeksioni me bakteret Helicobacter pylori (H pylori) duket të jetë shkaku kryesor i kancerit të stomakut, sidomos i kancerit në pjesën më të ulët të stomakut (skajor). Infeksioni afatgjatë të stomakut me këtë embrion mund të çojë në inflamacion (të quajtur gastrit atrophic kronik) dhe në ndryshimet para-kanceroze të shtresës së brendshme të stomakut.

Limfoma e stomakut; Njerëzit të cilët kanë pasur një lloj të caktuar të Limfoma-s së stomakut, e njohur si Mukoza shoqëruese e indeve limfoide (malt) kanë një rrezik në rritje të prekjes nga adenocarcinoma e stomakut. Kjo është ndoshta për shkak se Malt limfoma e stomakut shkaktohet nga infeksioni me bakteret H. pylori.

Dieta; Një rritje e rrezikut të kancerit të stomakut është parë në njerëz me dietat që kanë sasi të mëdha të ushqimeve të tymosura, të kripurave, mishit dhe turshive.

Pirja e duhanit; Duhani rrit rrezikun e kancerit të stomakut, veçanërisht në pjesën e sipërme të stomakut afër ezofagut. Shkalla e kancerit të stomakut është dyfishuar te duhanpirësit.

Kirurgjia e mëparshme në stomak; Kanceret e stomakut kanë më shumë gjasa të zhvillohen në njerëz të cilët kanë pasur një operim të stomakut për trajtimin e sëmundjeve jo-kanceroze të tilla si ulçerat. Kjo mund të jetë për shkak se stomaku prodhon pak acid, gjë e cila lejon prodhimin e më shumë baktereve nitrite. Kthyerja  i verdhëzës nga zorra e vogël në stomak pas operacionit mund të shtojë  rritjen e rrezikut. Këto kancere zakonisht zhvillohen pak vite pas operacionit.

Anemia fatale; Disa qeliza në shtresën e brendshme të stomakut zakonisht prodhojnë një substancë të quajtur faktor i brendshëm (IF) që ne kemi nevojë për të absorbuar vitaminën B12 nga ushqimet. Njerëzit me pa mjaftueshmëri të IF mund të përfundojnë me mangësi të vitaminës B12, e cila ndikon aftësinë e trupit për të prodhur qelizat e reja të kuqe të gjakut dhe mund të shkaktojë probleme të tjera. Kjo gjendje quhet anemi fatale. Së bashku me aneminë, njerëzit me këtë sëmundje kanë një rritje të rrezikut të kancerit të stomakut.

Një histori familjare me kancerin e stomakut; Njerëzit me të afërm të shkallës së parë (prindërit, vëllezërit e motrat, ose fëmijët), të cilët kanë pasur kancerin e stomak, kanë më shumë gjasa për të zhvilluar këtë sëmundje.

Disa profesione; Punëtorët e qymyrit, metaleve, dhe në industritë e gomës duket se kanë një rrezik më të lartë të kancerit të stomakut.

Si ta parandaloni kancerin e stomakut?

• Shmangni

– Alkoolin

– Pijet e gazuara

– Ushqimet e shpejta

– Ushqimet e skuqura

– Mishin e kuq

– Ushqimet e konservuara

– Bukën e bardhë

– Sheqerin e bardhë

– Kafein.

– Qumështin.

• Konsumoni

– Hudhër dhe qepë.

– Brokoli.

– Lulelakër.

– Lakër e kuqe dhe e bardhë.

– Spinaq.

– Panxhar.

– Bishtaja.

– Pataten e ëmbël

– Kungull.

– Karrotat, domatet dhe kastravecat.

Bimët e Shkretëtirës në mbështetje të pacientëve me Gjendje të Rënda Malinje të Stomakut

Metodat konvencionale të trajtimit të malinjitetit (helmim me kimioterapi – djegie me rrezatim – prerje me bisturi) kanë vërtetuar dështimin e tyre total, madje efektet anësore dhe dëmet afatgjata që shkaktojnë këto metoda tek njeriu janë shkak i vuajtjeve të mëdha dhe përshpejtimit të vdekjes.

Por, “Krijuesi ynë Madhështor nuk ka zbritur ndonjë sëmundje në Tokë, veçse ka zbritur edhe ilaç për të, por që dikush e di, e dikush nuk e di.”

Dhe është e kuptueshme se mënyra e shërimit që Zoti ka krijuar për njerëzimin është ajo natyrale: me bimë të caktuara kurative, ushqim natyral dhe jetesë aktive.

Pikërisht kjo është edhe mënyra jonë e trajtimit të sumundjeve, ku vjen edhe roli i Ekipit të Zbulimit dhe Zhvillimit të Wild Arabic Herbs, për identifikimin dhe formulimin e bimëve të shkretëtirës arabe që janë më të fuqishmet në asgjësimin rrënjësor selektiv të qelizave malinje burimore dhe atyre metastazike, pa dëmtuar aspak qelizat e mira, indet apo ADN-në e trupit, por duke i stimuluar dhe përkrahur ato; dhe pa shkaktuar asnjë lloj dëmtimi apo efekti anësor, por duke përkrahur shëndetin dhe jetesën sa më cilësore të pacientit.