Studimi: Pothuajse 60% e të rriturve janë ose “të pavetëdijshëm” ose “të pasigurt” për lidhjen midis alkoolit dhe Kancerit

Pothuajse 60 përqind e të rriturve nuk e dinë ose nuk janë të sigurt se alkooli rrit rrezikun e kancerit, duke kontribuar në 75,000 raste vjetore të kancerit dhe 20,000 vdekje vetëm në SHBA.

Alkooli metabolizohet në acetaldehidë, një toksinë që dëmton ADN-në e lidhur me kancerin e zorrës së trashë, gjirit, mëlçisë, fytit dhe më shumë – asnjë sasi nuk është plotësisht e sigurt.

Ndërgjegjësimi është më i ulët midis njerëzve me ngjyrë (30 përqind), individëve më pak të arsimuar (35 përqind) dhe atyre që besojnë se kanceri është i pashmangshëm (31 përqind).

Alkooli është shkaku i tretë kryesor i parandalueshëm i kancerit, megjithatë etiketat rrallë paralajmërojnë për rreziqet dhe fushatat edukative janë të pamjaftueshme.

Ndërsa ulja e konsumit të alkoolit, zgjedhja e koktejeve joalkoolike, ngrënia e ushqimeve të pasura me antioksidantë dhe kontrollet e rregullta mund të ulin rrezikun, ndërgjegjësimi më i gjerë është kritik.

Një e vërtetë tronditëse po fshihet në sy të hapur – një e vërtetë që mund të riformësojë mënyrën se si miliona njerëz e shohin gotën e tyre të verës çdo natë ose koktejet e fundjavës. Alkooli është përgjegjës për rreth qindra mijëra raste të kancerit dhe vdekjeve prej tij çdo vit, megjithatë shumica e njerëzve mbeten të pavetëdijshëm për lidhjen në mënyrë të rrezikshme.

Një studim i ri nga Qendra e Kancerit MD Anderson e Universitetit të Teksasit, i botuar në JAMA Oncology, zbulon se pothuajse 60 përqind e të rriturve ose nuk e dinë ose nuk janë të sigurt se alkooli rrit rrezikun e kancerit. Ky boshllëk njohurish nuk është vetëm një dështim i shëndetit publik – është një krizë me pasoja për jetë a vdekje.

Pavarësisht dekadave të provave shkencore, vetëm 40 përqind e të rriturve e njohin alkoolin si një faktor rreziku për kancerin. Tridhjetë e nëntë përqind nuk kanë dëgjuar kurrë për lidhjen, ndërsa 20 përqind të tjerë janë të pasigurt.

Kjo do të thotë që miliona po marrin vendime për të pirë pa kuptuar rreziqet që fshihen në gotën e tyre. Studiuesit paralajmërojnë se kjo injorancë po nxit diagnoza dhe vdekje të parandalueshme nga kanceri, veçanërisht midis grupeve të cenueshme.

Kur konsumohet alkool, trupi e zbërthen atë në acetaldehidë, një kimikat toksik që dëmton ADN-në dhe proteinat. Ky dëmtim mund të shkaktojë mutacione që çojnë në kancer. Studimet që analizojnë të dhëna 50-vjeçare konfirmojnë se alkooli është i lidhur fort me kancerin e zorrës së trashë, mushkërive, gjirit, prostatës, mëlçisë, fytit dhe ezofagut.

Ndoshta më alarmante është se asnjë sasi alkooli nuk është plotësisht e sigurt. Edhe pirja e moderuar, e reklamuar prej kohësh si e padëmshme apo edhe e dobishme, rrit rrezikun e kancerit.

Miti i konsumit “të shëndetshëm” të alkoolit po shkatërrohet nën peshën e provave shkencore.

Studimi zbuloi gjithashtu se ndërgjegjësimi është më i ulët midis njerëzve me ngjyrë (30 përqind), atyre me më pak arsim (35 përqind) dhe njerëzve që besojnë se kanceri është i pashmangshëm (31 përqind). Ndërkohë, individët që kanë luftuar me kancerin kanë më shumë gjasa të dinë rreziqet – duke sugjeruar se shumë e mësojnë të vërtetën vetëm pasi të jetë tepër vonë.

Fushatat e ndërgjegjësimit publik po DËSHTOJNË

Pavarësisht se alkooli është shkaku i tretë kryesor i parandalueshëm i kancerit pas duhanit dhe obezitetit, fushatat e ndërgjegjësimit publik kanë dështuar. Ndryshe nga paralajmërimet për cigaret, etiketat e alkoolit rrallë përmendin kancerin. Këshilla e Kirurgut të Përgjithshëm të SHBA-së për vitin 2025 bëri thirrje për paralajmërime të detyrueshme për kancerin mbi alkoolin, por Kongresi i SHBA-së ende nuk ka vepruar.

Ndërkohë, konsumi i alkoolit vazhdon të rritet, i nxitur nga marketingu agresiv dhe normalizimi kulturor. Dëmi ekonomik është i madh – miliarda në kosto të kujdesit shëndetësor dhe mijëra jetë të humbura, të gjitha të parandalueshme me arsim më të mirë.

Ulja graduale e konsumit mund të bëjë një ndryshim; ulja edhe e një pijeje në ditë ul rrezikun e kancerit. Zgjedhja e alternativave pa alkool eliminon plotësisht rrezikun.

Mbështetja e shëndetit të mëlçisë me produkte bimore si Livephora mund të ndihmojë në riparimin e dëmeve të shkaktuara nga alkooli. Ngrënia e ushqimeve të pasura me antioksidantë si manaferrat, zarzavatet me gjethe dhe perimet shumëngjyrëshe mund të luftojë dëmtimin qelizor. Dhe për ata që kanë një histori të pirjes së alkoolit, kontrollet e rregullta janë kritike për zbulimin e hershëm.

Shkëputja midis shkencës dhe ndërgjegjësimit publik po kushton jetë. Nëse 60 përqind e njerëzve nuk e dinë që alkooli shkakton kancer, atëherë sistemi i ka zhgënjyer. Mjekët, politikëbërësit dhe media duhet të bëjnë më mirë – duke filluar me etiketimin e ndershëm dhe edukimin agresiv.

Parandalimi i kancerit është i mundur, por vetëm nëse njerëzit i dinë rreziqet. Pyetja nuk është nëse njerëzit duhet të pinë; por nëse e meritojnë të vërtetën përpara se ta bëjnë. Deri atëherë, injoranca do të mbetet përbërësi më vdekjeprurës në çdo gotë!

🌿 Potenciali Antikancerogjen i Bimëve të Shkretëtirës në Mbështetje të Pacientëve me Sëmundje Malinje

Kufizimet e terapive konvencionale

Trajtimet konvencionale kundër neoplazive malinje – kimioterapia, radioterapia dhe kirurgjia – megjithëse janë baza e mjekësisë onkologjike moderne, shpesh kanë treguar kufizimet dhe dështimet e tyre, dhe i ekspozojnë pacientët ndaj efekteve anësore seriozedhe vuajtjeve të rënda: dëmtime të parikuperueshme të organeve jetike, mielosupresion, lodhje kronike dhe rënie të imunitetit. Pasojat janë përkeqësimi i shpejtë i gjendjes klinike, ulja e cilësisë së jetës së pacientit dhe shpejtimi e fundit tragjik.

Urtësia e natyrës dhe tradita mjekësore

Një thënie profetike na kujton:
“Zoti nuk ka zbritur ndonjë sëmundje në Tokë, veçse ka zbritur edhe ilaç për të. Disa e dinë, e disa nuk e dinë.” [1]

Kjo përputhet me gjetjet moderne, të cilat dëshmojnë se natyra përmban substanca bioaktive me vlera terapeutike të pazëvendësueshme [2]. Traditat mjekësore arabe kanë përdorur bimët e shkretëtirës për trajtime, dhe sot kërkimet farmakologjike po konfirmojnë këtë potencial [3].

Fuqia e bimëve të shkretëtirës

Në këtë kontekst, shkenca moderne po kthen gjithnjë e më shumë vëmendjen te burimet natyrore si alternativë apo si mbështetje e terapive ekzistuese. Tradita mjekësore e rajoneve arabe dëshmon prej shekujsh përdorimin e bimëve të shkretëtirës për qëllime shëruese, ndërsa studimet farmakologjike bashkëkohore po vërtetojnë këtë potencial.

Në kushtet ekstreme klimatike, këto bimë prodhojnë komponime mbrojtëse: flavonoide, alkaloide, terpenoide dhe polifenole, të cilat kanë treguar aktivitete të rëndësishme biologjike:

• Antioksiduese – neutralizojnë radikalet e lira dhe mbrojnë ADN-në [4].
• Antiinflamatore – reduktojnë prodhimin e citokinave inflamatore si TNF-α dhe IL-6 [5].
• Antikancerogjene – frenojnë proliferimin qelizor, nxisin apoptozën dhe pengojnë metastazimin [6,7].

Roli i Wild Arabic Herbs

Ekipi i Zbulimit dhe Zhvillimit i Wild Arabic Herbs është i përkushtuar në identifikimin, izolimin dhe formulimin e këtyre komponimeve nga bimët e shkretëtirës arabe, për t’i vënë ato në shërbim të pacientëve me gjendje malinje të rënda. Bazuar në të dhënat paraprake:

• Komponimet tregojnë efekt citotoksik selektiv mbi qelizat tumorale, duke kursyer qelizat e shëndetshme [6].
• Induktojnë apoptozë në qelizat kancerogjene [7].
• Frenojnë metastazimin duke bllokuar rrugët sinjalizuese qelizore [8].
• Stimulojnë imunitetin dhe rrisin kapacitetin rigjenerues të trupit [9].
• Shfaqin toksicitet të ulët, duke reduktuar rrezikun e efekteve anësore sistemike [10].

Një shpresë e re për pacientët

Studimet paraprake janë premtuese: bimët e shkretëtirës mund të shërbejnë si terapi plotësuese ose sinergjike me trajtimet ekzistuese, duke zbutur efektet anësore dhe duke përmirësuar cilësinë e jetës së pacientëve [11]. Kjo i jep dimension të ri fitoterapisë moderne dhe hap rrugën për zhvillimin e barnave inovative.

Në duart e ekspertëve, natyra e shkretëtirës shndërrohet në një aleat të fuqishëm të mjekësisë, duke ofruar jo vetëm shpresë, por edhe perspektiva konkrete për përballimin e njërës prej sfidave më të mëdha të kohës sonë – kancerin.