TRONDITJE NGA KANCERI I GJIRIT: Studimi zbulon se rreziku i kancerit të gjirit rritet me 300 përqind për gratë obeze që vonojnë lindjen e fëmijës deri pas moshës 30 vjeç

A keni ngrënë ushqime të pashëndetshme për aq kohë sa jeni 22 deri në 45 kg mbipeshë? Epo, ky nuk është problemi juaj i vetëm, sepse hulumtimet nga Universiteti i Mançesterit zbulojnë se tani keni një rrezik shumë të lartë për t’u prekur nga kanceri i gjirit, në fakt, trefishin e rrezikut të njerëzve që nuk janë obezë. Lexoni këtë:

Një studim inovativ nga Universiteti i Mançesterit ka zbuluar një të vërtetë të trishtueshme: Gratë që shtojnë peshë të konsiderueshme pas moshës 20 vjeç dhe vonojnë lindjen e fëmijës deri pas moshës 30 vjeç – ose heqin dorë plotësisht – përballen me pothuajse trefishin e rrezikut të zhvillimit të kancerit të gjirit. Gjetjet, bazuar në të dhënat e gati 50,000 grave, nxjerrin në pah një konvergjencë të rrezikshme të zgjedhjeve moderne të stilit të jetës dhe cenueshmërisë biologjike.

Shtimi në peshë pas moshës 20 vjeç pothuajse trefishon rrezikun e kancerit të gjirit – veçanërisht kur kombinohet me lindje të vonuar (pas moshës 30 vjeç) ose mospasje fare fëmijë – sipas një studimi të madh të Universitetit të Mançesterit që ndjek mbi 48,000 gra.

Kombinimi i tendencave moderne të jetesës – siç janë rritja e shkallës së obezitetit dhe vonesa në amësi – po nxit një rritje të paparë të diagnozave të kancerit të gjirit, me gratë që shtojnë 30% ose më shumë të peshës së trupit të tyre përballen me një rrezik 2.73 herë më të lartë.

Studiuesit identifikuan faktorët kryesorë biologjikë pas rritjes së rrezikut, duke përfshirë dominimin e estrogjenit nga indi dhjamor, inflamacionin kronik, rezistencën ndaj insulinës dhe humbjen e mbrojtjes së indit të gjirit që ofron shtatzënia e hershme.

Ekspertët i nxisin gratë të ndërmarrin hapa proaktivë, të tilla si mbajtja e një peshe të shëndetshme, ushtrimet e rregullta, menaxhimi i stresit dhe rritja e marrjes së lëndëve ushqyese që luftojnë kancerin.

Shtimi në peshë pas 20 vjetësh pothuajse trefishon rrezikun e kancerit të gjirit

Studiuesit gjurmuan 48,417 gra, me një moshë mesatare prej 57 vjeç, gjatë një periudhe gjashtëvjeçare. Gjatë asaj kohe, 1,702 pjesëmarrëse u diagnostikuan me kancer të gjirit. Përfundimi i studimit ishte i zymtë: Ata që shtuan mbi 30% të peshës së tyre trupore që nga mosha 20 vjeç dhe vonuan lindjen pas moshës 30 vjeç kishin 2.73 herë më shumë gjasa të zhvillonin kancer të gjirit sesa ata që mbajtën një peshë të qëndrueshme dhe lindën fëmijë më herët.

Dr. Lee Malcomson, studiuesi kryesor, theksoi njohuritë unike të këtij studimi: “Është i pari që tregon se si shtimi në peshë dhe mosha e lindjes së parë bashkëveprojnë për të ndikuar në mënyrë dramatike në rrezikun e kancerit të gjirit.” Ai i nxiti mjekët e përgjithshëm të marrin në konsideratë këtë kombinim të fuqishëm faktorësh kur vlerësojnë rreziqet shëndetësore të një gruaje.

Implikimet e këtij hulumtimi pasqyrojnë një ndryshim më të gjerë shoqëror. Sot, gratë kanë më shumë gjasa të ndjekin arsimin e lartë, suksesin në karrierë dhe pavarësinë financiare – duke bërë që shumë të vonojnë amësinë. Njëkohësisht, normat e obezitetit midis grave janë rritur, duke u rritur nga 49% në vitin 1993 në 59% në vitin 2021. Këto trende, ndërsa pasqyrojnë fuqizimin dhe progresin, gjithashtu korrespondojnë me një rritje të ndjeshme të diagnozave të kancerit të gjirit.

Kjo “stuhi” e shtatzënisë së vonuar dhe shtimit në peshë pas moshës 20 vjeç krijon një mjedis biologjik që nxit zhvillimin e kancerit. Shtimi në peshë më shumë se 30% të trupit – si p.sh. rritja nga 59kg në 77kg – amplifikon rrezikun e kancerit, veçanërisht kur mungojnë efektet mbrojtëse të shtatzënisë së hershme.

Hulumtimi identifikoi katër mekanizma kryesorë që shpjegojnë pse ky kombinim është kaq i rrezikshëm

• Çekuilibri hormonal: Shtimi në peshë rrit nivelet e estrogjenit nëpërmjet indit dhjamor. Shtatzënia e vonuar ose mungesa e saj u mohon grave rivendosjen mbrojtëse hormonale të ofruar nga lindja e hershme, duke çuar në ekspozim të zgjatur ndaj estrogjenit – një faktor i njohur i kancerit të gjirit.
• Inflamacioni kronik: Yndyra e tepërt e trupit nxit inflamacion të shkallës së ulët, duke dëmtuar ADN-në dhe duke inkurajuar rritjen e tumorit. Qelizat dhjamore lëshojnë molekula inflamatore që krijojnë një terren pjellor për kancerin.
• Rezistenca ndaj Insulinës: Pesha e rritur e trupit shpesh shkakton rezistencë ndaj insulinës dhe nivele më të larta të IGF-1 (faktor rritjeje i ngjashëm me insulinën), një hormon që mbështet përhapjen e qelizave kancerogjene.
• Humbja e diferencimit mbrojtës: Shtatzënia bën që qelizat e gjirit të piqen dhe të bëhen më rezistente ndaj kancerit. Vonesa ose shmangia e lindjes i mohon trupit këtë mbrojtje të qëndrueshme.

Lajmi i mirë është se gratë mund të ndërmarrin hapa proaktivë për të ulur rrezikun e tyre

– Mbani një peshë të shëndetshme përmes një diete të pasur me perime kryqëzore si brokoli dhe lakër brukseli, të cilat ndihmojnë në rregullimin e estrogjenit.

– Ushtrimet e rregullta – vetëm 150 minuta në javë përmirësojnë ekuilibrin hormonal dhe përgjigjen imunitare.

– Menaxhoni stresin, pasi rritjet kronike të kortizolit mund të kompromentojnë mbrojtjen natyrore të trupit kundër kancerit.

– Rritni mbrojtjen qelizore me fitonutrientë për të riparuar ADN-në dhe për të zvogëluar inflamacionin.

Ky studim zbulon se rreziku i kancerit të gjirit nuk është thjesht gjenetik ose i rastësishëm – shpesh është rezultat i faktorëve të stilit të jetesës. Shtimi në peshë dhe amësia e vonuar, megjithëse të zakonshme në shoqërinë e sotme, krijojnë një bombë biologjike me sahat për gratë. Por me vetëdije dhe veprim, ky rrezik mund të reduktohet në mënyrë dramatike.

Bimët e Shkretëtirës në mbështetje të pacientëve me Gjendje të Rënda Malinje të Gjirit

Metodat konvencionale të trajtimit të malinjitetit (helmim me kimioterapi – djegie me rrezatim – prerje me bisturi) kanë vërtetuar dështimin e tyre total, madje efektet anësore dhe dëmet afatgjata që shkaktojnë këto metoda tek njeriu janë shkak i vuajtjeve të mëdha dhe përshpejtimit të vdekjes.

Por, “Krijuesi ynë Madhështor nuk ka zbritur ndonjë sëmundje në Tokë, veçse ka zbritur edhe ilaç për të, por që dikush e di, e dikush nuk e di.”

Dhe është e kuptueshme se mënyra e shërimit që Zoti ka krijuar për njerëzimin është ajo natyrale: me bimë të caktuara kurative, ushqim natyral dhe jetesë aktive.

Pikërisht kjo është edhe mënyra jonë e trajtimit të sumundjeve, ku vjen edhe roli i Ekipit të Zbulimit dhe Zhvillimit të Wild Arabic Herbs, për identifikimin dhe formulimin e bimëve të shkretëtirës arabe që janë më të fuqishmet në asgjësimin rrënjësor selektiv të qelizave malinje burimore dhe atyre metastazike, pa dëmtuar aspak qelizat e mira, indet apo ADN-në e trupit, por duke i stimuluar dhe përkrahur ato; dhe pa shkaktuar asnjë lloj dëmtimi apo efekti anësor, por duke përkrahur shëndetin dhe jetesën sa më cilësore të pacientit.